تهیه رب گوجه فرنگی در آفتاب یکی از شیوه های مرسوم برای تهیه رب است.موارد استفاده از رب گوجه فرنگی به قدری متنوع است که رب گوجه فرنگی را به متداول ترین چاشنی غذا در ایران مبدل نموده است.
رب گوجه فرنگی به شیوه های گوناگونی تولید می‌شود. فارغ از شکل تولید می‌توان تمام روش‌های تولید رب گوجه فرنگی را به دو روش تولید رب به روش سنتی و تولید رب به روش صنعتی خلاصه نمود.
تولید رب به روش سنتی به سادگی به معنای پخت مستقیم آب گوجه درون دیگ پخت تا زمانی است که غلظت آن به حد دلخواه برسد. در مقابل در روش صنعتی فرآیند پخت در شرایط تحت خلا و در دمای کمتر از دمای جوش صورت می‌گیرد. بر خلاف تصور عام، تفاوت روش سنتی و صنعتی، در این نیست که در روش صنعتی مواد افزودنی خاصی به گوجه اضافه می‌شود. در روش صنعتی، نیز هیچ گونه ماده افزودنی به گوجه (بجز نمک) اضافه نمی‌شود و تنها تفاوت آن با روش سنتی، پخت تحت خلا و فرآیندهای پاستوریزاسیون، هات فیلینگ و تونل پاستور است.
علاوه بر دو روش تولید رب به شیوه سنتی و صنعتی، شیوه‌ای که در برخی از مناطق گرمسیر، به ویژه مناطقی که به لحاظ جغرافیایی نزدیکی بیشتری به خط استوا دارند، رواج بیشتری دارند، روش تهیه رب به شیوه خشک کردن در معرض آفتاب است.
ابتدا گوجه فرنگی را به مقدار مورد نیاز در معرض آفتاب خشک کنید. سپس، در یک مخلوط کن گوجه فرنگی در معرض آفتاب قرار گرفته را با ریحان، جعفری، سیر و پیاز ترکیب کنید.این فرآیند را به خوبی صورت دهید تا تمامی موارد با یکدیگر ترکیب شوند. در ادامه سرکه، رب گوجه فرنگی، گوجه فرنگی خرد شده و روغن زیتون را اضافه کنید. برای مزه دار کردن آن از نمک طعام استفاده کنید. رب گوجه فرنگی شما حاضر است.
هر چند تهیه رب گوجه آفتابی بر اساس نوع سلیقه شما می‌تواند متفاوت باشد، اما لیست زیر می‌تواند یک رسپی پیشنهادی خوب برای تهیه چنین ربی باشد:
ییر کند. مهمترین مزایای رب گوجه خشک شده در آفتاب عبارتند از:
باید به این نکته توجه کنید که به دلیل آنکه رب گوجه فرنگی در فضای آزاد تهیه می‌شود و هیچگونه افزودنی و نگهدارنده ای ندارد از این رو نمی‌توان آن را بیرونه از فضای یخچال نگهداری کرد و از سوی دیگر قابلیت نگهداری بیش از مدت زمان خاصی را ندارد. پس در مقابل رب‌های صنعتی که مدت زمان طولانی نگهداری دارند رب گوجه فرنگی آفتابی باید در مدت زمان مضخی مصرف گردد.
