خط تولید دست دوم در تمامی زمینههای صنعتی، همواره یکی از گزینههای موجود برای راهاندازی یک کارخانه جدید میباشد. مزیت اصلی استفاده از چنین رویکردی ، قیمت مناسبتر و اجرای سریعتر خط تولید است. بهعنوان مثال، فرض کنید یک کارخانه رب گوجهفرنگی با استفاده از ماشینآلات نو با هزینهای در حدود ۸ میلیاد تومان در مدت زمان ۳ ماه راهاندازی شود. همین کارخانه با استفاده از ماشینآلات دست دوم، احتمالا با هزینهای در حدود ۵ میلیارد تومان و در کمتر از یک ماه راهاندازی خواهد شد.
در ادامه، سه مطالعه موردی در مورد راهاندازی کارخانه با خط تولید دست دوم، ارائه میشود. در هر مورد مقایسهای بین دو سناریوی راهاندازی کارخانه با ماشینآلات نو و دستدوم انجام میشود. نتایج نهایی نیز در پایان هر بخش در جدولی جداگانه ارائه خواهند شد.
گروه صنعتی علاوه بر طراحی و ساخت ماشین آلات به صورت اختصاصی، با انجام اورهال سازی ماشینآلات برندهای مطرح داخلی و خارجی، سعی دارد تا با ارزان سازی ۳۰ تا ۴۰ درصد از هزینه های اولیه خرید ماشین آلات ، مسیر تولید را برای کارآفرینان محترم هموار نماید. جهت اطلاعات بیشتر در این خصوص با دفتر مرکزی سیمرکو تماس حاصل نمایید.
خط تولید رب دست دوم
خط تولید رب دست دوم همواره یکی از بهترین انتخابها برای راهاندازی یک کارخانه است. هر چند راهاندازی یک کارخانه ربگوجهفرنگی با ماشینآلات نو نیز بهاندازه کافی توجیه اقتصادی دارد، اما گزارشهای رسیده از منابع مختلف حاکی از آن است که استفاده از ماشینآلات دستدوم، تولید رب گوجه را به مراتب توجیهپذیرتر خواهد نمود.
برای روشنتر مطلب، فرض کنید یک کارفرما برای راهاندازی کارخانه رب با سرمایهای در حدود ۵ میلیارد تومان، با دو سناریوی زیر مواجه باشد:
- سناریوی اول: راهاندازی کارخانه رب با ماشینآلات نو – ظرفیت ۶۰ تن ورودی گوجه در روز
- سناریوی دوم: راهاندازی کارخانه رب با ماشینآلات دست دوم – ظرفیت ۲۰۰ تن ورودی گوجه در روز
در حالتی که فرض کنیم هر دو خط با حداکثر توان، رب گوجه فرنگی تولید کنند، در سناریوی اول ۱۵ هزار قوطی و در سناریوی دوم ۵۰ هزار قوطی رب تولید خواهد شد. از آنجا که در سناریوی دوم ماشینآلات دست دوم به کار رفته است، در حالت واقعبینانه کارایی خط بین ۷۰ تا ۸۰ درصد خط تولید نو میباشد. بنابراین در سناریوی دوم به جای ۵۰ هزار قوطی، تقریبا ۳۵ تا ۴۰ هزار قوطی رب در روز تولید میشود. اگر در کمترین حالت، عدد ۳۵ هزار قوطی در روز را بهعنوان خروجی سناریوی دوم فرض کنیم باز هم عددی بیشتر از ۲ برابر سناریوی اول خواهد بود. جدول زیر مقایسه دو سناریوی راهاندازی کارخانه رب با سرمایهای در حدود ۵ میلیارد تومان میپردازد:
راهاندازی خط تولید رب با سرمایه پنج میلیارد تومان
با فرض اینکه سود خالص حاصل از تولید هر قوطی رب معادل دو هزار تومان باشد، مقایسه دو سناریو به شرح زیر خواهد بود:
- سناریوی اول: راه اندازی خط تولید رب با ماشین آلات نو، ظرفیت ۱۵ هزار قوطی در روز، سود روزانه ۳۰ میلیون تومان، نقطه سربه سر سرمایه در حدود ۱۷۰ روز
- سناریوی دوم:راه اندازی خط تولید رب با ماشینآلات دست دوم، ظرفیت ۴۰ هزار قوطی در روز، سود روزانه ۸۰ میلیون تومان، نقطه سر به سر سرمایه در حدود ۶۵ روز
همانطور که ملاحظه میکنید نسبت سود به هزینه، در سناریوی دوم تقریبا ۲٫۵ برابر سناریوی اول است . بنابراین راهاندازی خط تولید رب دست دوم با سرمایه یکسان، سودی معادل ۲۵۰ درصد نسبت به راهاندازی همان خط با ماشینآلات نو خواهد داشت.
خط تولید مربا دست دوم
راهاندازی کارخانه مربا سازی بهویژه برای باغداران یا تمام افرادی که رابطهای بدون واسطه با میوه دارند، میتواند توجیه اقتصادی خوبی داشته باشد. مشابه روند مقایسهای که برای خط تولید رب انجام شد، در اینجا نیز مقایسهای بین دو سناریوی راهاندازی کارخانه با ماشینآلات نو و دست دوم انجام میشود. فرض بر آن است که سرمایه لازم برای راهاندازی خط در هر دو سناریو، حدودا برابر با سه میلیارد تومان میباشد.
- سناریوی اول: راهاندازی خط تولید مربا با ماشینآلات نو – ظرفیت پردازش ۵ تن میوه در روز
- سناریوی دوم: راهاندازی خط تولید مربا با ماشین آلات دست دوم – ظرفیت پردازش ۷ تن میوه در روز
با فرض اینکه از هر کیلوگرم ماده اولیه، حدود یک کیلو و نیم مربا حاصل شود ( با احتساب وزن کسر شده قسمت مازاد میوه و افزودن وزن شکر اضافه شده به میوه) و سود خالص ۵ هزاتومان به ازای هر شیشه ۸۲۰ گرمی، مقایسه دو سناریو به شرح زیر خواهد بود:
راهاندازی خط تولید مربا با سرمایه ۳ میلیارد تومان
جدول زیر به اختصار مقایسه بین دو سناریوی سرمایهگذاری برای راهاندازی خط تولید مربا را نشان میدهد:
- سناریوی اول: راه اندازی خط تولید مربا با ماشین آلات نو، ظرفیت ۹ هزار عدد شیشه ۸۲۰ گرمی در روز، سود روزانه ۱۸ میلیون تومان، نقطه سربه سر سرمایه در حدود ۱۷۰ روز
- سناریوی دوم:راه اندازی خط تولید مربا با ماشینآلات دست دوم، ظرفیت ۱۳ هزار عدد شیشه ۸۲۰ گرمی در روز، سود روزانه ۲۶ میلیون تومان، نقطه سر به سر سرمایه در حدود ۱۱۵ روز
جدول بالا نشان میدهد، راهاندازی خط تولید مربا دست دوم با میزان سرمایهگذاری یکسان، سود روزانهای معادل ۴۵ درصد بیشتر نسبت به به همان خط با ماشینآلات نو خواهد داشت.
خط تولید ترشی دست دوم
راهاندازی خط تولید ترشی چه بهصورت کارگاهی و چه بهصورت اتوماتیک، در صورت وجود دسترسی مناسب به مواد اولیه، توجیه اقتصادی خوبی خواهد داشت. مزیت راهاندازی خط تولید ترشی، قیمت پایینتر راهاندازی آن نسبت به خطوط تولید دیگر محصولات کنسروی است. در اینجا نیز مقایسهای بین دو سناریوی راهاندازی خط تولید ترشی به صورت نو و دستدوم انجام میشود، تا توجیهپذیری مناسبتر سناریوی دوم بهروشنی مشخص شود. هزینه تقریبی برای راهاندازی خط تولید ترشی در هر دو سناریو تقریبا معادل دو میلیارد تومان میباشد.
- سناریوی اول: راهاندازی کارخانه ترشیسازی با ماشینآلات نو – ظرفیت تولید ۴ تن ترشی در روز
- سناریوی دوم: راهاندازی کارخانه ترشیسازی با ماشینآلات دست دوم – ظرفیت تولید ۶ تن ترشی در روز
راهاندازی خط تولید ترشی با سرمایه ۲ میلیارد تومان
با فرض اینکه به ازای هر تولید هر کیلوگرم ترشی سود خالص معادل ۲ هزار تومان به تولیدکننده اختصاص یابد، مقایسه دو سناریو به شرح زیر خواهد بود:
- سناریوی اول: راه اندازی خط تولید ترشی با ماشین آلات نو، ظرفیت ۴ تن در روز، سود روزانه ۸ میلیون تومان، نقطه سربه سر سرمایه در حدود ۲۵۰ روز
- سناریوی دوم:راه اندازی خط تولید ترشی با ماشینآلات دست دوم، ظرفیت ۶ تن در روز، سود روزانه ۱۲ میلیون تومان، نقطه سر به سر سرمایه در حدود ۱۷۰ روز
ملاحظه میکنید در شرایط سرمایهگذاری یکسان، سود حاصل از راهاندازی خط تولید ترشی دست دوم تقریبا ۵۰ درصد بیشتر از راهاندازی همین خط با ماشینآلات نو میباشد.
نتیجهگیری
این مقاله، چکیده حاصل از سه مطالعه موردی برای راهاندازی یک کارخانه صنایع غذایی در زمینه تولید محصولات رب، مربا و ترشی را ارائه میدهد. اعداد بهدست آمده در مورد هر سه محصول نشاندهنده آن هستند که راهاندازی کارخانه با ماشینآلات دست دوم از توجیه اقتصادی مناسبتری نسبت به راهاندازی همان کارخانه با ماشینآلات نو برخوردار است.
همانطور که ملاحظه نمودید با سرمایهای در حدود ۵ میلیارد تومان میتوان خط تولید رب گوجه را باظرفیت ۶۰ تن در روز راهاندازی کرد. درحالیکه با همین میزان سرمایهگذاری، میتوان همین خط را با ظرفیت ۲۰۰ تن در روز راهاندازی کرد. در موارد دیگر نیز با کمی تغییر، نتایج تقریبا یکسانی حاصل شدند. بنابراین بهعنوان یک عبارت کلی میتوان چنین نتیجه گرفت که راهاندازی خط تولید دست دوم برای تولید انواع محصولات غذایی، در شرایط یکسان سرمایهگذاری، توجیه اقتصادی به مراتب بالاتری خواهد داشت.
تذکر مهم: اعداد ذکر شده در این مقاله، بهروز نیستند، با این حال، از آنجا که این مقاله یک مطالعه مقایسهای بین سناریوهای مختلف سرمایهگذاری است، حتی با تغییر قیمتها، نتایج گرفته شده از این مقاله همچنان معتبر خواهبد بود.
جهت اطلاع از قیمت به روز شده انواع خط تولید ساخت گروه صنعتی سیمرکو با دفتر مرکزی شرکت در تماس باشید.